Welkom in Petra’s Afrikaanse wereld

Even een aantal dingen op een rijtje wat ik hier zoal mee maak (naast de normale alledaagse dingen).

Ik heb sinds eind oktober/begin november een baantje als serveerster in een super leuk lunch restaurantje. Ooit toen ik 15 was ben ik begonnen als afwas hulp in Joure. Helaas had ik geen promotie gemaakt en heeft dat 10 jaar geduurd voordat dat eindelijk kon en wel in Afrika. Ik heb een keer in de twee weken een weekend van vier dagen en het andere weekend is drie dagen. Dus mij leek het wel een goed idee om opvulling te zoeken voor de te lange weekenden. In de december vakantie heb ik er veel gewerkt en was het echt topdrukte. Voor de vakantie was het vrij rustig en nu weer. Maar ik ben van de straat af, kom met de lokale cultuur in aanmerking (ipv alleen maar met studenten rondom de campus) en ik verdien wel één euro per uur! Gelukkig komt daar nog wat fooi over heen, maar zeg dat ik zo’n 10 a 15 euro per dag verdien. Waarom ook niet he.

Vorige week was ik aan het werk en was het een regenachtige dus rustige dag en hadden mijn collegaatjes (allemaal meisjes van ongeveer mijn leeftijd die Xhosa zijn, de cultuur van hier) het idee om een feestje te gaan houden na sluitingstijd. We sloten dus rond twee uur en vlak daarna zaten we allemaal naast de braai (barbecue) en zat iedereen al flink aan de alcohol. Toen het vlees eenmaal klaar was lagen er dikke stukken vlees en maïspap (zelfde als was ik in Kenia at, daar was het niet te eten maar hier met een beetje tomaten saus was heerlijk!) op ieders bord. Nou van dat vlees heb ik maar een beetje gehad en heb mijn bord doorgeschoven naar mijn collegaatjes. Want zo veel vlees als dat er hier in een keer werd gegeten eet ik normaal in een week!

Toen kwam de lokale krant op tafel, want de meisjes zeiden dat Chef er in stond. En Chef is Oane (ze kennen Oane allemaal, het hotel waar Oane werkt is aan de overkant van de weg dus hij komt soms wel eens aanwaaien om met de baas van mijn werk te praten) en wat vonden ze hem hot! Oane stond in de krant met een foto van zijn werk en collega’s. De krant is tijdens het eten een aantal keer rond de tafel gegaan. Op het einde was Oane zijn gezicht niet meer goed te zien omdat de foto zo vet was van al het vlees. Super leuk en zo’n compliment kan Oane in zijn broekzak steken.

Afgelopen week was ik een keertje een Nederlandse film aan het kijken, gewoon om even niks te doen. De film was verder niet heel bijzonder, maar er kwam een fietser langs fietsen. Gewoon aan de normale Nederlandse kant van de weg. Ik zeg tegen Oane, he die fietser fietst aan de verkeerde kant van de weg. Nu blijkt dus dat ik goed geïntegreerd ben hier, want links rijden is voor mij dus zo normaal geworden dat ik hoe we fietsen in Nederland toch een beetje gek vind.

Zo gebeuren er natuurlijk wel vaker zulke dingen en die misschien leuker zijn om te horen dan de alledaagse dingen, ik weet het niet? Maar zo zijn jullie op de hoogte van mijn belevenissen.


Veel liefs vanuit een warm Port Alfred!